کد مطلب:12408 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:203

غزوه بنی مصطلق
رسول خدا در ماه شعبان سال ششم اطلاع یافت كه گروه یهودی به نام: بنی مصطلق آماده جنگ با مسلمانان شده اند. پیامبر ابوذرغفاری را جانشین خود در مدینه قرار داد، و خود را برای نبرد با این گروه مجهز نمود. این گروه بر سر چاهی به نام: مریسیع كه تا «فرع» هشت منزلی مدینه حدود یك روز راه فاصله داشت سكونت داشتند. رئیس آنان «حارث بن ابی ضرار» گروهی از خود و گروهی از عرب را به جنگ با پیامبر دعوت كرده و همه آماده جنگ شده بودند. پیامبر برای اطمینان كامل فردی را به آن ناحیه فرستاد. او رفت و با سرورشان گفتگو كرد و بازگشت. و ضمن گزارش به رسول درستی خبر را تأیید كرد. لذا پیامبر مسلمانان را برای نبرد فراخواند و دوم شعبان بیدرنگ از مدینه براه افتاد. حارث بن ابی ضرار خبر یافت كه پیامبر با سپاه خود بسوی او حركت كرده است، و



[ صفحه 350]



جاسوسی كه برای بررسی وضع پیامبر فرستاده است كشته شده است. لذا سخت هراسان شد.

پیامبر تا «مریسیع» پیش رفت. همانجا خیمه ها را برپا كرد، و صفهای جنگ آراسته شد. پس از تیراندازیهایی از سوی دشمن پیامبر به یاران فرمود تا همداستان حلمه كردند. ده ها نفر از دشمن كشته شدند، و عده ای (كه دویست خانواده بودند) از مردان و زنان و كودكان آنان اسیر گشتند. و ده هزار شتر و پنجهزار از گوسفندانشان غنیمت به دست مسلمانان افتاد. پیامبر فردی را مأمور بر اسیران كرد، و فرمود تا غنائم را جمع آوری كردند، و خمس آن را جدا نمود و ترتیب سهم مسلمانان را دستور داد: اسب را دو سهم و سوار را یك سهم و پیاده را هم یك سهم. به روایتی بعضی اسیران بدون پرداخت چیزی و بعضی با دادن فدیه آزاد شدند. و عده دیگر اسیران را به مدینه آوردند تا خویشانشان با دادن فدیه آنان را آزاد كردند. خلاصه تمام زنان بنی مصطلق به قبیله خود بازگشتند، و عده ای هم از این طایفه به اسلام درآمدند.